بی

نگو می ترسم .
 
دست به کاری بزن که از آن می ترسی.
 
شجاعت آن نیست که هرگز نترسی.
 
شجاعت آن است که با وجود ترسهایت اقدام کنی .
 
آنهایی که ماسک به چهره دارند و چیزی را وانمود می کنند که نیستند ، بازندگان هراسان زندگی اند.
 
آری انسان زیستن و انسان ماندن به راه رفتن بر روی طناب می ماند.
 
در حالت تعادل آرامش و سکوتی عظیم تو را فرا میگیرد.
 
آرامشی که پیش از آن هرگز تجربه نکرده ای.
 
در میانه و در حالت تعادل است که دروازه دلت گشوده می شود.
 
قدرت در لطافت است ، نه در سفتی و سختی .
 
 اشیاء سفت و سخت بسیار آسیب پذیرند.
 
خداوند انسان را به منزل نمی رساند ، بلکه او را به صراط هدایت می کند.
 
صراط یعنی راه ، راهی که از تو تا به هستی مطلق کشیده شده است.
 
راه بی نهایت
 
دوستدار قلبهای مهربانتان   Amir
 
نظرات 2 + ارسال نظر
عسل یکشنبه 24 دی‌ماه سال 1385 ساعت 12:13 ب.ظ http://www.tanhai68.blogsky.com

سلام...خیلی زیبا بود...

پریا شنبه 7 بهمن‌ماه سال 1385 ساعت 06:12 ب.ظ

چرت وپرت بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد