باران

 

 

               باران می امد

                            دست هایمان را باز کردیم 

                            ودعا کردیم 

                                      خشک نشود اوازِ دهنِ بسته مان 

                       در پس توی هزار دقیقه 

                           -پشت اندوه هزار غزل و مه- 

                               دست هایمان بالا بود … 

                    باران امد از چشمانمان … 

                                     اسمان خاموش شد … 

                           خاموش و خشک!

نظرات 4 + ارسال نظر
هنگامه دوشنبه 22 مهر‌ماه سال 1387 ساعت 12:11 ق.ظ

شعر قشنگی بود...

مریم چهارشنبه 24 مهر‌ماه سال 1387 ساعت 11:43 ب.ظ http://banafshbanafshe.blogfa.com

سلام خوبی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/

مریم چهارشنبه 24 مهر‌ماه سال 1387 ساعت 11:43 ب.ظ http://banafshbanafshe.blogfa.com

دیگه یاده ما نمیکنی

کارو چهارشنبه 23 بهمن‌ماه سال 1387 ساعت 02:11 ب.ظ http://www.karo58.blogfa.com

من ان رانده مانده بی شکیبم
که را هم به فریاد رس بسته
دست فغانم بسته
نه در من غزل میزند بال
نه در دل هوس میزند موج
-----
سلام خیلی شعر قشنگی بود موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد